Nu de derby selecties zijn verreden en de kampioenskoorts stijgt, maakt TROTR in samenwerking met ZEturf en SNDR diverse reportages, interviews en portretten van de hoofdrolspelers.
Vandaag spraken we met een van hen die op zondag 25 september kans maakt op eeuwige roem.
De paardensport is een sport van dromen, illusies en hoop. De 73-jarige Hans Salverda uit Zorgvlied kan erover meepraten. Al sinds de roerige jaren zestig van de vorige eeuw is hij een liefhebber pur sang. Gisteren vierde de volhoudende eigenaar-trainer misschien wel een van zijn mooiste successen. Uitgerekend op Duindigt, de drafbaan waar al meer dan 100 jaar sportgeschiedenis wordt geschreven, wint de gepassioneerde amateurhistoricus met zijn merrie de derby selectie in een waanzinnig tijd van 1.15,8.
Nagenieten
Hij is net terug uit Oudeschoot. Het is nog geen dag na de prachtige en ongelofelijke overwinning van zijn driejarige Miss Lynx die met trainer Danny Brouwer een unieke prestatie boekte op ‘de baan van de waarheid’. Het zal niet vaak gebeurd zijn dat een paard een derby selectie wint ondanks dat zij 105 tegen 1 stond genoteerd. Hans Salverda is trots op zijn ‘lieve paardje’ zoals hij haar noemt.
Respect voor de paarden
De eigenaar geniet van het succes dat de jonge trainer Danny Brouwer met zijn merrie weet te boeken. De keuze voor Brouwer was heel bewust, zegt Salverda. “Danny is een fijne jongen, open en eerlijk. Hij rijdt om te winnen, maar spaart de merrie wanneer dat er niet in zit.” Voor Hans Salverda is dat belangrijk. “Ik vind dat je respect moet hebben voor paarden en dat je erg zuinig op ze moet zijn, dat heb ik zelf ook altijd gedaan.”
Het is overigens voor het eerst dat Salverda, die al sinds 1961 verknocht is aan de paarden, de training uit handen geeft. Voorheen trainde hij zijn paarden zelf in de bossen rondom Wateren, een klein plaatsje in Drenthe en kwam hij vaak voor advies naar Aonne de Wrede, Rob de Vlieger en Hans Bot.
Een leven lang begeisterd
Vanaf zijn 25e is hij al een fervent paardeneigenaar en is dat ook altijd gebleven. Nadat hij als leerling pikeur in 1969 en als eigenaar-rijder zich probeerde te manifesteren op de drafbaan werd hij algauw gegrepen door het trainersvak waar hij veel meer voldoening uit haalde. Maar professional werd hij niet. Hans werd landbouwdeskundige, kreeg een drukke baan, maar wist die 50 jaar lang goed te combineren met de zorg voor zijn eigen paarden. De meeste trainingsuren maakte hij in ‘het Grosbois van Nederland’ zoals Salverda de eindeloze bospaden van Drenthe aanduidt. Daar voelt Salverda zich het meest thuis en kan hij zijn passie voor de natuur en voor de paarden goed combineren. Ook eigenaar-trainer Sipke Zandstra uit Jubbega en Beene Dijkstra uit Haskerdijken zijn daar vaak te vinden. “Mijn paarden hebben het altijd heerlijk gevonden daar en ik ook,” zo verhaalt Salverda.
Verlies en geluk
De tijden dat Hans Salverda zelf iedere dag de training verzorgde zijn voorgoed voorbij. Hij wordt naar eigen zeggen een dagje ouder en nadat twee jaar geleden zijn merrie Belle Bonanza stierf na door de bliksem te zijn geraakt was hij er klaar mee. “Ik was er echt helemaal ziek van,” zegt hij over de dieptreurige gebeurtenis. Maar na een tijdje kroop het bloed toch weer waar het niet gaan kon. De gepensioneerde zeventiger keek daarom vorig jaar voorzichtig om zich heen, zich afvragend of er niet nog één keer een leuk jong paard voor hem inzat. “Ik zag Miss Lynx zich kwalificeren met Erwin Bot op Victoriapark als 2-jarige. Ze stond mij meteen aan. Ik heb Aonne de Wrede meteen gebeld en hem gevraagd of hij het in haar zag zitten. Toen was ik er wel uit.”
Miss Lynx kan misschien wel de komende jaren voor een prachtig slotakkoord zorgen voor Salverda ’s leven tussen de paarden. “Vroeger droomde ik over mooie overwinningen en ik heb ook echt wel leuke paarden gehad,” zegt hij. Hill Ray Detvile, Aas Twietel, Unesco H, Annemiek Victory, Belle Bonanza, hij diept de namen nog gemakkelijk op uit een bijzonder goed geheugen. Zijn paarden wonnen vroeger al op Hilversum, Duindigt, Groningen en zelfs tot in Duitsland. Al lijken dat herinneringen uit een tijd waarin de koers voor duizenden nog de belangrijkste bijzaak van het leven was. Zijn beste paard verdiende een ton in guldens maar een echte klassieker won Salverda nog nooit.
Dromen over eeuwige roem
Of Miss Lynx over twee weken in de grote finale wel kan pieken zal nog moeten blijken. Het ideale scenario heeft Salverda al wel scherp voor de geest. “Ik zou het prachtig vinden om te winnen. Niet alleen voor mezelf maar ook voor Danny. Hij steekt er ongelofelijk veel tijd en energie in en winnen is de beste reclame voor een jonge trainer. Maar als ik een ding heb geleerd van alle derby’s die ik in de afgelopen 50 jaar al heb mee mogen maken: het blijft koers.”
